Oudste dochter was aan de beurt om iets uit te zoeken wat ik mocht naaien voor haar. Eigenlijk vind ik het best moeilijk worden voor haar. Vaak kan ze van te voren niet goed voorstellen hoe het word en valt het later ook wat tegen. Zo nu ook. Ze koos de zwart met groene stippeltjes uit mijn nieuwe stapel stoffen. Een dikkere rekbare stof. Ze wilde eigenlijk de harlequin jurk uit de La Maison Victor. Eigenlijk vond ik hem te simpel en had er geen goede verwachting van. Vooral niet toen ik de voorbeelden bekeek. Uiteindelijk stelde ik een patroon uit de nieuwste Knip voor, zie foto, maar dan zonder volant. Dat vond ze ok. Maar toen ik bezig was twijfelde ik of het niet te ouderlijk werd. Maar natuurlijk maakte ik hem wel af, want ik vind het wel een supermooi patroon en had ook in mijn gedachten als hij dochterlief niet bevalt, vind ik hem ook mooi voor mezelf. We hebben tegenwoordig bijna dezelfde maat (alleen mijn buik die is wat.... (vul zelf maar in, haha)) Ik heb in de jurk een blinde rits gezet, maar die was eigenlijk niet nodig, we konden er nl zo in. De mouwtjes zijn gevoerd en staan daardoor naar mijn idee iets te ver uit, ik vind ze niet zo mooi vallen, de volgende keer doe ik het mouwtje enkel en dan een biesje iets uitgerekt aanstikken en naar binnen vouwen. Ik denk dat het dan mooier valt. Zo heb ik het ook met de hals gedaan. Eigenlijk schreef het patroon een beleg voor. Dat heb ik gedaan, maar toen de jurk af was kiepte hij naar buiten. Dus dat weer losgetornd en een bies geknipt, aan de buitenkant erop gestikt en daarna naar binnen geslagen en doorgestikt met de cover. Nu valt hij goed.
Zoals je ziet is de jurk dus voor mij geworden want oudste dochter vond het toch niet bij haar passen.